En sonunda evdeki tüm krizi göze alıp atmaya karar verdim. Tam o sırada üzerindeki resim dikkatimi çekti. Algıda seçicilik bu olsa gerek; o kadar zamandır yıkadığım astığım ve sadece çocuk resimleri gördüğüm t-shirtte dikkatli bakınca tamir yapan çocuklar gördüm.
Hemen kafamda bir ışık yandı. Ne zamandır oğluma bir şey dikmek istiyordum, bu t-shirtle bir iş önlüğü dikmeye karar verdim.
T-shirt'ün ön tarafını kestim. Evde bulunan kırmızı nevresimlik bir kumaştan, mutfak önlüğünü biraz küçülterek kesip önlük yaptım. Ön tarafına kestiğim parçayı diktim. Aralardan dikerek birkaç cep yaptım. Kenarlarına şerit halinde kestiğim kumaşı "sen benim için artık biyesin" diyerek diktim.
NOT : Siz sakın sıradan kumaşlara biye muamelesi yapmayın. Çünkü özellikle köşeleri dikmesi çok zor oluyor. Ya gidip hazır biye alın, yok ben yaparım derseniz internette azıcık gezip nasıl yapıldığını usulünce öğrenin.
Önlük oğlumun çok hoşuna gitti. Kırmızı şapka ve minik alet çantası ile super mario havalarında gezinip duruyor. Lakin iş fotoğraf çekmeye gelince hayatta olmaz deyip tek kare bile çektirmedi. Hal böyle olunca bana da boş önlüğü fotoğraflamak kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder