5 Mart 2014 Çarşamba

Mutlu Sona Doğru

Nihayet akla ziyan projemde yolun sonuna gelmek üzereyim. Yaparken değil de resimlerini çekerken anladım ne çok uğraştığımın. Kanepelerim bitti. Hemen resimlerini çektim. Hani marifetlerini göstermek için sabırsızlanan çocuklar var ya aynen öyleyim. Etrafta kimi görsem içeri alıp "nasıl olmuş" diye soruyorum. Şimdi neler yapmışım bir bakalım.
Önce kanepelerimin orijinal hali. Üzerlerinde krem renginden iki büyük yastığı da var.
 Bu da çaresizlikten polar örterek kullandığım sevimsiz hali:

Önce nasıl yapacağıma karar vermek için yabancı siteleri araştırdım. Youtube'da işe yarar birkaç video'dan faydalandım. Ama en önemlisi sizin nasıl bir şey istediğiniz. Sözgelimi benim kanepelerimden birisi açılıp yatak oluyor, diğerinin altı sandıklı ve benim kumaşlarımla, Burda dergilerimle dolu. Yatak olanını çok seyrek açtığımız için onu tek parça yaptım. Sandıklı olanını ise çok sık açtığımdan dolayı yanlarını ayrı ayrı dikip yanlarını açıkta bıraktım. Arkasını fermuarla birleştirdim. Bunları tasarlamak tam bir beyin jimnastiği oldu. Üniversitede hocalarım " biz size teorik bilgi değil, bir mühendis nasıl düşünür onu öğreteceğiz" derken eminim koltuk kılıfı dikmeyi kastetmiyordu ama burada çok işe yaradı. Eee bu insanların buna da ihtiyaçları var tabii. Ev halkı oturup TV izlerken ben günlerce ters yönde transa geçtim, kafamda evirdim çevirdim. Diktim, söktüm.
Önce kumaşı ters yönden kanepenin üzerine yaydım. Neresini nasıl dikeceğimi tasarlarken en çok koltukların kendi dikişlerinden faydalandım. Tersten iğneledim. Köşe taraflarında baktım iğneler koca kumaşı taşıma, dikme ve makineye geçirme sırasında dökülüyor, hiç sevmememe rağmen teyellemek zorunda kaldım. Bu çok daha pratik oldu.

Bu işlemleri yaparken kumaşı kaymaması için koltuğa da iğnelemeniz çok faydalı oluyor.

Üst tarafı
Arka tarafın iki yanına kolay takıp çıkarmak için  metre ile satılan fermuarlardan diktim
Arka kısmının görüntüsü
Aşağıdaki resimde bir cin fikir var. Bu örtüyü önce örttüm. Birkaç gün kullandım. Çok fazla olmasa bile hafifçe kayma olunca artık kumaşlardan sırt ve oturma yerinin birleşme noktası boyunca küçük köprüler diktim. Onların arasından lastik geçirip arka taraflara sabitledim. Böylece kaymasını önledim. Bizimki gibi üzerinde   tepinilen bir kanepede bile işe yaradı. Sadece fitil için kullandığım ip daha mı iyi sonuç verir diye düşünüyorum. Denersem onu da söylerim.



Aşağıda görünen cırt cırtlar da sandıklı kanepe için tasarlandı. Önden sadece pli görünüyor. Altındaki cırt cırt ayrı dikilen yan taraf ile eteği birleştiriyor.
Tersten görünüşü

Plinin altı işte böyle

Bu da önden görünüşü. Plinin arkasında cırt cırtlar var ama önden görünmüyor.


Yan taraflarının görüntüsü

Sandık açıldığında görünüşü. Altında kumaşlar ve Burda'larımdan oluşan gizli hazinem var. 
Vee işte son görünüşü. Resim akşam çekildiğinden parlak gibi duruyor ama değil.



Bu da yastıklı hali:

Biraz değişiklik istiyorum derseniz, çeviriverin yastıkları, salonun havası değişiversin.

Son resimlerde yanlarında baş koymak için minik yastıklar var. Minik ama çok detaylı. Çünkü kılıfa fermuarla tutturuluyor. Ben bulmadım. Koltuğun orijinali böyle. Ama yapmak için çok kafa patlattım.Onu da bir sonraki yazıya.

14 yorum:

  1. :) şaka gibi, harika olmuş elinize sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Valla şaka gibi. Ama salonun ortasında 25 metre kumaşla kalınca insanın başka şansı kalmıyor.

      Sil
  2. ellerinize emeğinize sağlık iyi günlerde kullanın

    YanıtlaSil
  3. Yani ne denebilir, düşündüm :) Hele öyle tersten teyelleme-tutturma ne güzel, pratik fikir, zoru başarmışsınız, ellerinize sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. İstediğim gibi olunca tüm yorgunluğumu unuttum.

      Sil
  4. Epey uğraşmışsınız ama değmiş doğrusu. Ellerinize sağlık. Nasıl değişmiş koltuğun havası... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler. İşin içinde kaybolunca insan nasıl uğraştığını anlamıyor. Sizin yaptıklarınızda da çok büyük emek var.

      Sil
  5. Tebrik ederim, cok iyi is cikarmissiniz. Kolay degil onu biliyorum bir de bu ise hic cesaretimin olmadigini.. Ellerinize saglik...

    YanıtlaSil
  6. Teşekkür ederim. Gerçekten uzun ve zor bir işti. Ama çok içime sindi ve şimdi zevkle kullanıyorum.

    YanıtlaSil
  7. Helal olsun; beceri, sabır, zeka hepsi bir arada güle güle kullanın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel sözleriniz beni tam anlamıyla şımarttı. Çok teşekkür ederim.

      Sil
  8. Başka bir sey ararken blogunuza denk geldim. Ve bu kılıflara bayıldım. Muhteşem olmuş, ellerinizi sağlık. Ben biraz daha blogunuzu keşfe çıkıyorum. Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldiniz. Umarım diğer konuları da beğenirsiniz. Sevgilerimle...

      Sil