En Güzel Kırmızı En Güzel Beyaz Etkinliği Gömleğim

Herkese Merhaba,
Bu yıl geçen sene imrenerek izlediğim ama bir türlü katılamadığım Sevgili İrem Hanım'ın Cumhuriyet Bayramı etkinliği'ne katılıyorum.

Bu etkinlikte herkes kırmızı veya beyaz kendi diktiği veya yaptığı ne varsa sergileyecek. Ben genellikle düzenli çalışmayı severim. Ama son tarihi belli olan işlerde bir gerginlik hissediyorum. Ya çok yorgun oluyorum, ya bir şeyler ters gidiyor. İyi ki öğrenciyken böyle değildim yoksa üniversiteyi zor bitirirdim.
Bu etkinlik de böyle oldu. katılmayı çok istiyorum ama bir türlü işe başlayamıyorum. Tabii bunların normal insanları vazgeçirecek nedenleri de var. Bir kere bulunduğum yerde öyle gidip de kumaş alabileceğim bir yer yok. Kumaşlarımı genellikle Ankara'dan alıp stokluyorum. Renkli giymeyi çok severim ama kırmızı bunların içinde kesinlikle değil. Misal annem bayılır." Kırmızı olsun da 3 kuruş fazla olsun" diyenlerden. Ben ne zaman ona özenip kırmızı bir şey alsam dolapta sürünür, zorlanıp giysem kendimi rahatsız hissederim.
Sonuç olarak kırmızı dikmek istemiyorum. Düz beyaz da çok sıradan. Zaten kumaşım da yok. Yaratmaya karar verdim. Nasıl mı? Önce eşinin dolabından bir gömlek aşırırsın, o da yetmez bir de onu boyarsın...

Erkek Gömleğinden Yeni Bir bluz

Herkese Merhaba,

Havalar soğudu, okullar açıldı derken her zaman olduğu gibi sonbahar yoğun ve kasvetli geçiyor. Öyle ki gece ancak 23:00'ten sona el ayak çekilince bir oh diyebiliyorum. Saat geç olsa da mutlaka bir şeyler yapıyorum aslında ama havaların erken kararması ve soğuk olması yaptıklarımı resimlememe engel oluyor. Zaten pek fotoğraf çektirmesini sevmem, bir de yaptıklarımı giyip resmimi çekecek birini bulmak çok zor. Bulduğum da bir iki poz çektikten sonra sıkılıyor. Hele bir de bulanık çekmişse, ışık tam gelmemişse yeniden mümkün değil çekmiyorlar. Dün de aynı şey oldu. Tam bir daha çekseniz derken herkes işim var diye kaçtı, elimde makine ile kala kaldım. Yeniden ikna etmem kimbilir ne kadar sürecek. Ben de elimdeki resimlerle idare ettim çaresiz.

Yine bir gömlek dönüştürdüm. Bu erkek gömleklerinin kumaşları genelde çok kaliteli oluyor ama makineden mi yoksa kullandıkları malzemeden mi bilmem yakaları çabuk bozuluyor. Eskiden yepyeni gömlek boşa gitti diye düşünüyordum, şimdi kesecek bir şey çıktı diye seviniyorum. Evdeki o kadar kumaşa rağmen eşimin gömleklerini gözleyip duruyorum. Ne zamandır gözüm bu gömlekteydi. Rengi çok hoş bir krem rengi. Önceki hali böyleydi.

Bu da sonraki hali:

Önden Bağlamalı Bluz

Herkese merhaba,
Bu bluzumu geçen hafta diktim. Yine yeni aldığım kumaşlardan. Sanırım dolaba kaldırmadan hepsini dikeceğim. Bu yıl gözüm hep önden bağlamalı bluzlere takılıyordu. Bir tane de ben diktim. Kumaş krep cinsi sanırım. Dikerken kayma olmadı, gayet rahat diktim. Evdeki bir bluzumu kalıp olarak kullandım. Kalıpta pens yoktu, ben de yapmadım. Şimdilik böyle hoşuma gitti. Belki sonra yapabilirim.

Yakasını uzunca diktiğim bir şeritle temizledim. Ayrıca pervaza gerek kalmadı. Şeridin kalanını da önden bağladım. Kollarını da yine kestiğim şeridi geçirerek yaptım. Çünkü kumaşım uzunca bir kol yapmama engel oldu. Parça kumaş almak iyi güzel de modeller hep eldeki parçanın miktarına göre değişime uğruyor. Ama ne yapalım, bizde fikir çok nasılsa.

Tek olarak giymek de hoşuma gitti ama siyah ceketle sanki daha bir güzel oldu. 

Bu da bayramdan önceki son dikişim olur sanırım. Aslında içim gidiyor makinenin başına oturmak için. Dün akşam da bir kaç şey kesip biçtim arada fırsatım olursa dikeyim diye ama bilemiyorum. 

Bu bluz bayramlık olur mu? Olabilir. Giyeceğimi  kafamda ayarlamıştım ama kendi diktiğimi giymenin keyfini düşünmek de aklımı çeliyor doğrusu.

Hepinize, sevdiklerinizle birlikte  mutlu bayramlar diliyorum. Bayramdan sonra görüşmek üzere...