22 Nisan 2014 Salı

Deri Biyeli Kazak

Son yazımdan bu yana epey zaman geçti. Bu süreye denize bile girebildiğim 2 günlük bir Side tatili, sonrasında dönüşte klimanın ve sürekli sigara içtiği için camı açan şoförümüzün katkılarıyla bir hafta süren ağır bir grip, hemen arkasından yatılı misafir ve evin bitmek bilmeyen koşturmacasını sığdırdım. Bir de araya sığdırmaya çalıştığım spor yapma çabalarım var tabii. Sahillerde boy göstermeye başlayan incecik tipleri bu yıl biraz erken görmenin etkisiyle azıcık incelsem iyi olur diyerek biraz yürüyüş, biraz bisiklet derken günler büyük bir hızla geçip gidiyor. Bu arada hobiler de boynu bükük beni bekliyor. Aslında her gün bir şey yapmaya çalışıyorum ama dışarıda geçirdiğim zaman ve harcadığım enerji artınca masamın başına oturmam ancak gece yarısına doğru başlıyor. Yeniden hastalanmamak için beni çok yormayan, hemencecik bitiveren işlerle ya da yarım kalmış işleri tamamlamakla uğraşıyorum.
Bu kazak da böyle çıktı. Kumaşını yarı yıl tatilinde Ankara'dan almıştım. Kumaşı görür görmez yakasına deri biye yakıştırdım. Hemen aldım. Yanında sekiz-on çeşit kumaşla birlikte tabii. Sonra hemen Şık Düğme'ye uğradım. Oradan bir siyah bir de kahverengi deri biye aldım. Tabii ki yanında dikişe ve ahşaplara ait onlarca ıvır zıvırla birlikte. O gün bugündür sırasını bekleyen kazağımı, geçen hafta işten gelip üzerimi değiştirirken ve beni bekleyen işler dururken 10 dakikada kesiverdim. Çünkü üzerimden çıkardığım kazağımı kalıp olarak kullandım. Kumaş elimin altındaydı. Hemen yatağımın üzerine yaydım. Aldım elime makası kestim. Aynı gece diktim. Ertesi gece deri biyelerini diktim. Biraz sönük gibi kaldı, üzerine geçen hafta öylesine aldığım pulları hayalet iple diktim. Eteklerini de bastırınca kazağım bitti. Dün de giyinip işe gittim. Aslında biraz daha bol olmasını planlıyordum ama sanırım kumaş biraz sarmalayan tipteymiş. Kalıp olarak kullandığım kazağa göre biraz dar oldu. Ama ben böyle de sevdim. Deri biyeyi dikerken zorlanacağımı düşünmüştüm ama yanılmışım. Beni çok zorlamayan bir iş oldu.



Bu arada pantolonum da geçen hafta revizyondan geçirdiklerimden. Hayatına yüksek belli olarak başlamış en az 10 yaşındaki pantolonumu, belini biraz aşağıya indirerek kemerini yeniledim. Asla kilo aldığımdan ve beli sıktığından değil. Yalnızca değişiklik olsun diye. Çok rahatladım. Eskiden onları nasıl giymişiz hayret. Şimdi sırada aynı operasyonu bekleyen en az üç tane daha var.

2 yorum: