2 Nisan 2015 Perşembe

Sonunda Önlüğüm Bitti




apron with towel

 Nihayet önlüğüm de bitti. Kafamda bayağı bir evirip çevirip, en iyisini yapayım, denemediğim şeyleri deneyeyim derken dikmesi kısa ama tasarımı uzun süren bir çalışma oldu.
Aslında kafamda iki yıldır olan bir şeydi böyle bir önlük dikmek. O zamanlar böyle havlu takılmış önlükler falan yoktu. Tasarım tamamen ihtiyaçtan doğdu. Çünkü benim el kurulama hastalığım var. Islak elle hayatta duramam, illaki kupkuru olacak. Hatta, kendimi bazen ard arda yıkanacak şeylerin arasında bile ellerimi kurularken yakalıyorum. Hiçbir dolaba, tabağa ıslak elle dokunamam. Bu huyum da mutfaktaki hareketliliğimi beşe katlıyor. Bir baktım havluya ulaşmak için katettiğim yol esas beni mutfakta oyalayan ve tabii ki yoran. El kurulayacağım diye dört dönüyorum mutfakta. Aklıma buradan geldi önlüğüme takılı bir havlu olması. İlk tasarım sadece sıradan bir havluya kemer takıp belime bağlamaktı. Ama madem ki dikiyorum, hepsinden farklı olsun diye diye kemerli havlu oldu bana dört başı mamur bir tasarım.
İlk dikiş dikme projelerinde hep önlük diktirilir ya, benim önlüğü dikeni anında mezun etmek gerekir. Çünkü içinde nette detaylı olarak anlatılan tekniklerin hepsini kullandım. Aplike var, astarlama var, biye dikimi var, aradan görünen fitil dikişi var, ilik açmak var. Bunlar hep dikiş aşamasında ortaya çıktı. Tek tek detaylı anlatmak uzun sürer ama bol resimli olarak anlatayım, merak eden olursa detaylı olarak ayrıca anlatabilirim.
İlk işlem olarak evde kullandığım önlüğümümü kalıp olarak kullanarak çiçekli kumaşımı biçtim. Sonra aklıma aplike yapmak geldi. Uyabilecek kumaşlardan cupcake kestim, zigzag dikişle önlüğe diktim. Cupcake keserken herhangi bir kalıp kullanmadım. Dahası, ev fırınından çıkmış görüntüsü vermek için kağıda bile çizmeden direk kumaşa öylecene kestim.


Resimde gördüğünüz biyeyi sonradan diktim. Aplikemi bitirdikten sonra arkasında astar olarak kullandığım yeşil kumaşımı da kesip ön parçaya diktim. Arkasından kırmızı biyeyi geçirip diktim.

Sonra sıra havluya geldi. Yeni havlu vardı ama hem rengi uyacağından, hem de atıl durumda olan bir havluyu kullanma imkanı bulduğumdan kaliteli fakat kenarları iplik iplik attığı için kullanmadığım normal bir el havlusunu ikiye kesip kullandım. Kenarlarını önlük kenarının üzerine koyarak aynı şekilde yuvarlak kestim. Havlu dikerken çok tüy döktüğü için ilk önce çevresini zig zag dikişle diktim, hemen arkasından üst kısmı hariç kalan üç kenarına biye diktim. Sıra havluyu da süslemeye geldi. Netten bir çaydanlık ve fincan resmi buldum, kestim. Ona göre aplike yaptım. Sonra da bir cupcake daha yapayım dedim. Ama boyutu küçük tutunca istediğim şekli veremedim. Fincandaki sıcacık çaydan yükselen dumanları önce kalemle çizip elimde iplikle üzerinden geçtim. Bu işlemi önce makinede yapayım dedim, çok zor oldu. Elde dikmek daha pratikmiş.


Havlunun süsleme işi bitince üst kısma dört yerinden pile yapıp elde sabitledim. Arkasından bu kısma da biye diktim. Üzerine de iki iri düğme ile havlu işini bitirdim.
Bu parçalar bittikten sonra beni nasıl yapacağım konusunda en çok düşündüren kuşak kısmına geldi sıra. Kuşak için yeşil kumaş uygun geldi gözüme. Genişçe kesip ikiye katladım ve öylecene diktim. Ama gözüme çok uyumsuz geldi. İki gün hiç dikmeden gidip gelip baktım. Öyle bıraksam çok sade ve uyumsuz, araya biye diksem çok kalın ve kalabalık olacak. Bana hafifçe araya girecek bir şey lazımdı, buldum. Tabii diktiğimi söktüm, kumaşı ikiye kestim. Araya incecik kırmızı kumaştan fitil yaptım. Bence oldu. İlk dikiş biraz oyaladı ama aynı dikişi boyun askısına dikerken çok kolay oldu.
Havluyu önlüğe koyup düğmelerin üzerine denk gelen yere iki ilik açtım. 



Sonra da kemeri havluya fitilin hemen yanından, mümkün olduğunca görünmeyecek şekilde diktim. Alt kısmı da havlunun gireceği yeri bırakarak aynı şekilde diktim. İşte böyle oldu.

Son olarak da havluyu yerine düğmeledik mi tüm işler bitti.

Bu arada boyun dikişinden kalan ipleri görmeyin, ben de şimdi gördüm. Resim çekecek birini bulmuşken son rötuşları yapamadım.  
Vee, güzel önlüğüm. Bu kadar uğraşılır mı derseniz, bunu dikmeden önce hayır derdim. ama şimdi düşünüyorum da aslında en çok mutfakta vakit geçiriyorum ve her gün giyme ihtimalinin en fazla olduğu parça bu önlük. E modası da geçmez. Sanırım değdi.




4 yorum:

  1. Ve böylece takım tamamlanmış oldu :)) Ellerine sağlık, çok güzel olmuş, çok da yakışmış sana :)

    YanıtlaSil
  2. Süper! Ellerinize sağlık :)

    YanıtlaSil